Interview oncologie- en oedeemfysiotherapeut Inge Jones-Buijs
Oncologie- en oedeemfysiotherapeut Inge Jones-Buijs zit al sinds 2002 in het vak en weet dus heel goed wat ze wil en kan. Ze werkte ruim 20 jaar op één plek toen ze voelde dat het tijd werd voor een nieuwe uitdaging, die uitdaging gaat ze aan bij Fysio Jansen en Fysiotherapie Wieënhof.
De schoolcarrière van Inge begon bij wat we nu kennen als een schakelklas tussen VMBO en MAVO. Ze belandde uiteindelijk op de MAVO en zag toen eigenlijk al een toekomst als fysiotherapeut voor zich. Om daar te komen stroomde ze door naar de HAVO, waar haar werd gezegd dat fysiotherapie te moeilijk zou zijn. ‘Ik ben toen maar HBO-V gaan doen. Daar slaagde ik met vlag en wimpel voor mijn propedeuse zonder er hard voor te werken, dat gaf mij het vertrouwen dat ik nodig had om tóch voor fysiotherapie te gaan.’
Begeleiden in herstel
Inge wilde zorgen voor mensen, maar hen vooral écht vooruit helpen. Voor haar kwam dat samen in het vak van fysiotherapeut. ‘Mijn opleiding heb ik in Utrecht gedaan. In eerste instantie werd ik uitgeloot, maar in oktober kwam er toch een plek vrij voor mij. Ik had toen een maand achterstand, maar heb er hard voor gewerkt om dat in te lopen.’
Uitstapje naar manuele therapie
Toen ze klaar was met haar studie ging Inge als algemeen fysiotherapeut aan de slag bij een praktijk met mogelijkheden om zich te ontwikkelen. Ze had het plan manueel therapeut te worden, maar dat liep toch anders. ‘De baas die ik toen had werkte als docent aan die opleiding bij de VU Brussel. Voor mij was het dus bijna een vanzelfsprekende stap om daarvoor te kiezen. Helaas was dat toch niet zo’n goed plan. Ik heb ontzettend veel geleerd van de dagen in de snijzaal, maar ik kreeg het helaas echt niet voor elkaar om de enorme berg theorie te onthouden. Het was gewoon te veel in combinatie met 36 uur werken als startend fysiotherapeut. Voor mijn gevoel faalde ik enorm. Ik zag daarom geen andere optie dan stoppen. Als ik achteraf terug kijk, had ik misschien beter voor een opleiding manueel therapie kunnen gaan in Nederland. Daar ligt de studielast heel anders, maar voor mijn gevoel had ik het zo slecht gedaan, dat ik er niet meer aan ben begonnen.’
Arbeidsfysiotherapie en verder
Tijd dus voor een andere richting. Inge richtte zich op arbeidsfysiotherapie omdat ze het grote plaatje dat bij dit vakgebied hoort interessant vond. ‘Het was echt iets nieuws, dat wilde ik graag, maar eenmaal werkzaam in deze richting merkte ik dat ik toch niet helemaal mijn ei kwijt kon bij deze doelgroep. Ik wil dat m’n werk me raakt in mijn hart, daarom vond ik dat het tijd was om verder te kijken.
Van oedeemfysiotherapie naar oncologie fysiotherapie
En zo kwam Inge bij haar volgende station; oedeemfysiotherapie. Toen ze die opleiding eenmaal had afgerond en ging werken in dit specialisme, kreeg ze steeds meer oncologische patiënten in haar behandelkamer. ‘Ik merkte dat precies dit de doelgroep is die alles omvat dat ik wil vinden en kan bieden. Waarom deze patiëntengroep bij mij past? Vanwege het feit dat ze overwegend gemotiveerd en vooruitstrevend zijn, niet willen falen en op zoek zijn naar balans. Door mijn eigen karakter kan ik deze mensen heel goed begeleiden in dat proces. De meeste mensen die een oncologisch traject doorlopen of hebben afgerond kijken vooruit, niet terug. Daar kan ik wat mee.’
Oprechte betrokkenheid als behandelaar
Inge heeft al heel wat meters gemaakt als fysiotherapeut, ze kent dus als geen ander haar kwaliteiten en valkuilen. Haar diepe betrokkenheid bij patiënten ziet ze als een kwaliteit, maar ook als een valkuil. ‘Soms laat ik me zo meeslepen in het verhaal dat ik uitloop in tijd. Ik kan het voor mijn gevoel echt niet maken om midden in een emotioneel gesprek af te kappen omdat het volgens de klok tijd is. Voor mij is het gewoon erg belangrijk om een band op te bouwen met mensen die in zo’n kwetsbare fase van hun leven zitten. Eén van mijn patiënten zei me ooit ‘Thuis is waar m’n hart ligt, maar bij jou kan ik mijn hart luchten’. Dat vond ik zo’n mooi compliment, precies dát is waar ik het voor doe.’
Direct en duidelijk
In haar werk is Inge vrij direct, zowel naar collega’s als naar patiënten. In eerste instantie kan dat een beetje wennen zijn, maar meestal komt het goed. ‘Mensen waarderen mijn duidelijkheid uiteindelijk, omdat ik echt het beste met ze voor heb. Wat ik wel geleerd heb is dat ik soms ‘een strikje’ om mijn boodschap moet doen.’
Multidisciplinair werken
Complete zorg is voor Inge multidisciplinair. ‘Mijn werk doe ik natuurlijk op basis van kennis en ervaring, maar vooral ook op wat mijn onderbuik me influistert. Als ik het gevoel heb dat er iets niet klopt, wil ik graag kunnen sparren met iemand die vanuit een andere richting naar het verhaal kijkt. Hoe korter de lijnen, hoe beter, vind ik.’
Overstap naar Fysio Jansen
Sinds haar afstuderen heet Inge op één plek gewerkt, daarom vindt ze de overstap naar Fysio Jansen en Fysiotherapie Wieënhof wel spannend. Haar beslissing heeft ze uiteindelijk wel met volle overtuiging gemaakt. ‘Het heeft me wat stress gekost hoor. Je weet wat je hebt, maar niet waarvoor je het opgeeft. Ik had het gevoel dat ik een beetje vastliep op de plek waar ik al zo lang met veel plezier gewerkt heb, ik wilde me verder ontwikkelen in de richting die ik op wil, maar dat kon dat daar niet.’
Vrije tijd
Al meer dan de helft van haar leven is Inge samen met de vader van haar twee kids. In haar vrije tijd doet ze aan hardlopen (al dan niet met de hond) en geeft ze zwemles. ‘Ik ben zo’n beetje opgegroeid in het zwembad. Mijn vader geeft zo lang ik me kan herinneren zwemles en ik heb hem dus eigenlijk opgevolgd. Als ik ergens water zie, zit ik er met mijn voeten in!’
Op zoek naar geluksmomenten
Inge is blij met de keuzes die ze werk gerelateerd gemaakt heeft. ‘Misschien had ik 5 jaar eerder moeten overstappen, maar dan had ik niet iedereen gekend die ik nu ken, dus eigenlijk is het prima zo. Ik heb geen plan naar de verre toekomst, daarin beperk ik me hooguit tot een maand. Bij Fysio Jansen en Fysiotherapie Wieënhof hoop ik veel geluksmomenten te vinden.’