Leren lopen met vallen en opstaan, zo doe je dat
Leren doet ieder mens met vallen en opstaan, dat geldt bij uitstek voor leren lopen. Ergens tussen de 10 en 18 maanden gaan de meeste kinderen loslopen. Een enorme spreiding dus. Er zijn een heleboel redenen waarom er zoveel verschil is in de tijd die deze ontwikkeling in beslag neemt, ieder kind volgt z’n eigen lijn. De één is snel en temperamentvol, de ander rustig en voorzichtig. Deze spreiding is dus normaal en geen reden tot zorgen.
Kinderfysiotherapie bij leren lopen
Anders wordt het wanneer een kindje geen voorstadia van lopen laat zien (zoals rollen, zitten en kruipen), later is dan 18 maanden óf een afwijkend loopje vertoont. In zo’n geval kan het nodig zijn om de kinderfysiotherapeut in te schakelen.
Lopen volgens plan
Maar laten we er even vanuit gaan dat met jouw kindje wel alles volgens plan gaat en dat het gewoon binnen de normale range gaat lopen. Hoe kan je jouw spruit dan het beste begeleiden?
De stappen naar staan
Laten we de stappen tussen liggende baby en wandelende dreumes eens bekijken. De eerste mijlpaal in het rechtop komen is rechtop oriënteren. Een jonge baby doet dat het beste in buikligging. Met opgetild hoofdje worden de nek- en rugspieren getraind en is de horizon al kloppend. Volgende stap is het omrollen. Dit vergroot de wereld en zelfbeschikking; de ongekende mogelijkheden om te kunnen verplaatsen worden steeds duidelijker. Hierna zal een kindje leren zitten en om zich heen kijken, daarop volgen (bij voorkeur) kruipen en uiteindelijk ook optrekken en staan.
Van staan naar stappen
Als een kindje eenmaal staat, dan kriebelt al snel de drang om te lopen. De eerste pasjes zijn meestal zijwaarts. Daarvoor zijn diverse verklaringen. Allereerst biedt dat de beste mogelijkheid om vast te houden (aan de bank of salontafel bijvoorbeeld), daarnaast wordt het zwaartepunt minder verplaatst dan bij voorwaarts lopen waardoor de kans op vallen kleiner is.
De grote oversteek
Na zijwaarts lopen is het meestal tijd voor de grote oversteek. Die is vaak tussen de bank en de salontafel. Hoe kleiner de te overbruggen afstand is, hoe eerder een kindje dit zelf zal doen. Het liefst is er in het begin nog helemaal geen losstand. Door succeservaringen op te doen zal het kind steeds grotere risico’s durven nemen en daardoor de balans beetje bij beetje beter leren kennen en bewaren.
Lopen aan de hand
Met wat ervaring en zelfvertrouwen op zak is het tijd om aan de hand te lopen. Superschattig natuurlijk, zo’n klein ding met de armpjes hoog in de lucht om bij jouw handen te kunnen, maar toch is dat niet de beste manier van leren lopen. Reden? Met de armen boven schouderhoogte is het heel gemakkelijk om te gaan hangen, je kindje traint dan wel spierkracht, maar zeker geen balans. En ja, balans is waar het om draait in het leven, in de breedste zin van het woord.
Het liefst wil je dus dat jouw kindje leert lopen met de armen laag. Dat kan aan de hand, maar gemakkelijker (en beter voor je rug) is dit achter een wagentje.
Losse stapjes
Natuurlijk kijk je reikhalzend uit naar de eerste losse stapjes van jouw kind, je staat met open armen klaar om ‘m op te vangen. Maar dat…. Is precies wat je eigenlijk beter niet kunt doen. Je kindje vertrouwt jou blindelings, dat is erg fijn, maar niet zo helpend waar het om zelfvertrouwen en eigen kracht gaat. Het lopen wordt hierdoor meer een soort van vallend verplaatsen. Dat gaat lekker snel, want het zwaartepunt ligt ver naar voren. Maar erg praktisch is dit natuurlijk niet, want hoe moet dat nou als er geen papa of mama zijn om je op te vangen?
Van je af lopen
Oke, met open armen klaarstaan is dus niet handig, maar wat doe je dan wel? Wat je beter kunt doen is je kindje van je af laten lopen. Weg uit jouw veilige armen, richting bank bijvoorbeeld. Je moet dat dan natuurlijk wel een beetje aantrekkelijk maken, met een speelgoedje of iets anders spannends. Door dit te doen leert je kind veel sneller balans houden en daar heeft ie de rest de rest van het leven plezier van.
Natuurlijk mag je je kind wel opvangen, erg logisch ook dat je dat doet. Maar vergeet niet; leren doen we met vallen en opstaan.
